Bijna in den helft!

De laatste dagen heb ik al veel aan deze titel gedacht: 'Bijna in den helft!'
Ja, ben hier ondertussen bijna 5 maanden en er resten mij nog 5 maanden. De allereerste maanden waren niet gemakkelijk maar meer en meer voel ik me hier thuis en dan groeit ook het besef dat het niet meer zo lang is dat ik hier zit. En zoals iedereen altijd zegt: 'de tijd vliegt' en ook hier merk je dat.
Ik ga hoe dan ook genieten van de maanden die me resten.

Vandaag heb ik mijn laatste dienst gedraaid bij Los Cachorros. Het begon als een rotdienst maar eindigde gelukkig toch leuker. We maakten de kinderen wakker om 6.20u want het is tenslotte vakantie en meteen begon de drukte. Sinds enkele dagen is er een nieuwe jongen Jonathan genaamd in het huis en het mag gezegd worden, hij zorgt voor onrust in het huis. Vanmorgen speelden ze het spelletje 'fiero' en ik weet niet precies hoe het gaat maar als je niet tijdig 'fiero' (ijzer) aanraakt dan beginnen ze op jou te kloppen. En als er hier geklopt wordt, wordt er flink doorgeslagen. Dus de jongens liepen wild heen en weer door het huis.
Na het ontbijt ging dit wilde gedoe nog verder, Jonathan maakte een schakelaar stuk en begon daarna op de patio de anderen lekker op te hitsen, het was echt vermoeiend. Daarna stond hij in de tuin en klom hij via de boom over de muur, daar stond hij nog te kletsen met de anderen. Dus niet veel later stond er nog een andere mee op de muur om te ontsnappen. Uiteindelijk zijn ze toch terug de muur afgekomen en zijn Jonathan en Maximo via de deur de straat opgegaan, we konden ze echt niet in het huis houden.
Nu er een aantal druktemakers het huis uit waren, keerde de relatieve rust weer over Cachorros. Samen met twee kinderen ben ik dan een cadeautje en taart gaan kopen want Carmen was jarig.
Tegen 10u vierden we haar verjaardag en dit op zijn Peruaans. Eerst wordt er gezongen, dan kaarsje uitblazen en een wens doen en vervolgens moet je eens van de taart proeven en altijd staat er wel iemand in de buurt die je erin duwt. Dus Carmen haar gezicht hing vol slagroom en alsof dat nog niet genoeg was, kreeg ze nog een ei boven op haar hoofd, dat zou immers geluk brengen. Ja, ze hebben hier soms rare ideeën!
Na de taart was het tijd om hun danstalent nog eens te tonen. Er waren twee Nederlanders op bezoek en de meisjes hebben voor hen gedanst, was weer heel gezellig en mooi.
Nadien ben ik met Jhon nog maar eens naar het ziekenhuis gegaan, dit keer wel naar een andere dokter. Deze beweert dat het geen fistel is en er moeten platen genomen worden. Morgen dus terug en dan zien we weer verder. Ik hou jullie op de hoogte. Er wordt trouwens een klacht ingediend tegen die andere dokter, blijkbaar is dat een dronkaard.
Dat was dan mijn laatste dienst.
Maar ze gaan me hier nog zien hoor, maar dan wel in mijn vrije tijd. Ik zou voor Cachorros nog graag een aantal dingen doen, die ik al vanaf het begin wou doen maar waar ik geen tijd voor had. Hopelijk kan ik daar nu tijd voor maken.

Vanaf volgende week stort ik me in een nieuw avontuur en dit avontuur zal plaatsvinden in Tambo. Toen ik de eerste keer in Tambo kwam en op bezoek ging bij het weeshuis was ik echt geraakt door dit bezoek. Ben er nog eens een keertje geweest en zou me nu graag daar willen gaan inzetten. Ben vorige week met de directrice gaan praten en zij was dolgelukkig dat ik voor hen wilde komen werken, het was echt hartverwarmend om te zien hoe blij ze was. Volgende week is mijn eerste week en gaan we zien waar ik allemaal mee kan helpen. Ik kom wel nog iedere week terug naar Ayacucho om van mijn gezellig kamertje te genieten maar ook om met de andere vrijwilligers te kletsen want in Tambo zit ik heel alléén. Het is een hele uitdaging maar ik heb er ontzettend veel zin in.

Heb nog enkel foto's voor jullie in petto. Foto's van een reis die ik in december maakte. In december moest ik namelijk naar Lima om mijn visum te verlengen, 'eventjes' gaan bijbetalen voor de komende drie maanden (best wel gek). Omdat ik niet alleen naar Lima wilde, heb ik er enkele dagen aangebreid. Samen met een andere vrijwilliger Sarah ben ik naar het noorden gegaan. Eerste stop was Trujillo, waar we de ruïnes van Chan Chan zagen, eens iets anders als de inkaruïnes, 't was echt mooi. Precies allemaal zandkastelen. Daar hebben we ook nog aan de zee gezeten in Huanchaco, dat bekend staat om zijn speciale bootjes. Daarna helemaal naar het noorden gereisd, naar Máncora, een echt vakantieoord, vol stoere surfers, soms was het er een beetje over. Maar ik heb er toch genoten van zalig op het strand te liggen (en aan het koude België te denken) en lekker te relaxen.
Terug in Lima zag ik Lobke terug, een vrijwilliger die voor Los Cachorros werkte in september. We hebben maar één dagje samen doorgebracht, maar het was wel een superfijne. De dag echt zot begonnen, met paragliding boven Miraflores, dan gingen we shoppen en dan naar 't Casino, waar we toch buitenkwamen met 4 dollar.

Er gebeurt hier vaak vanalles waar ik over wil schrijven, maar het ontbreekt me ook vaak aan tijd en goesting om lang achter de computer te zitten. Toch probeer ik regelmatig iets neer te schrijven.

Voor iedereen nog een prachtig 2008 toegewenst, geniet van elke dag!

groetjes
Kristina