Aangenaam nieuws deze keer ...
Door: Kristina
Blijf op de hoogte en volg Kristina
12 Mei 2008 | Peru, Tambo
CADEAUTJES
De pinpongtafels zijn aangekomen en zijn ... FANTASTISCH!!
Eén tafel voor de kinderen van Cachorros en één tafel voor het weeshuis van Tambo.
Vorige week vertrok de ene tafel eindelijk met de camion van Ayacucho naar Tambo. De kinderen hadden absoluut geen idee wat het zou kunnen zijn en waren dus blij verrast. Ik leerde de groten al een beetje spelen en ze vonden het leuk. Dus dat is weeral een geslaagd cadeau.
Ook bij Cachorros heeft de tafel een ruime en speciale plaats gekregen, dit in het nieuwe huis dat er aangekocht is. De kinderen konden er nog niet mee spelen, maar binnenkort ga ik er met hen eens naartoe.
EXTRA HULP
Aanstaande maandag reis ik niet alléén naar Tambo. Maria, een kookmoeder uit Ayacucho, gaat me vergezellen, en als het haar bevalt gaat ze de komende 2 maanden in Tambo werken. Van mijn sponsorgeld kan ik haar twee maanden betalen en zo kan ze als extra hulp aan de slag. Ik hoop dat daarna het Gobierno eindelijk eens in gang schiet en met de beloofde hulp gaat komen. Het zou fantastisch zijn als Maria dan zou kunnen blijven, want ze is een vrouw die weet wat werken is en niet bij de pakken blijft zitten. Dankzij jullie steun zullen de weeskinderen ervan genieten, beter eten en betere verzorging.
GEDAAN MET DE BEESTJES
Volgende week zondag reis ik met een dokter naar Tambo. Ik heb hem kunnen overhalen eens mee op bezoek te gaan. Hij gaat daar alle kindertjes eens onderzoeken, ook weeral dank zij jullie sponsorgeld. Het goeie nieuws is dat ook de directrice en de sociaal assistente er dan zullen zijn. Zij gaan die dag dan ook met de dokter praten en vragen of hij niet maandelijks op bezoek zou kunnen komen. Dit hangt natuurlijk af van de kosten maar misschien wordt hij net zoals iedereen zo aangegrepen door die lieve kindergezichtjes en wilt hij het wel voor een klein prijsje doen.
Het zou in ieder geval een reuzestap vooruit zijn voor de kinderen als dit project zou slagen...niet alleen voor de kinderen maar ook voor mij een grote geruststelling dat er verder gezorgd wordt voor de kinderen ook als ik er niet meer ben!
DOUCHES
De bouw van de douches gaat voort, de zonnepanelen zijn zo goed als af...de klusjesman die ze mee helpt monteren kan ook later voor het onderhoud of de herstellingen zorgen.
Het dak ligt op het gebouw en nu is het droogtijd, daarna worden de tegeltjes geplaatst en eind mei zou alles klaar moeten zijn. Dan ben ik er juist niet want dan vieren we het 5-jarig bestaan van Cachorros, met de straatkinderen van Ayacucho. Begin juni keer ik wel terug naar Tambo zodat ik het eindresultaat kan zien. Ik beloof een volledig verslag te schrijven van mijn eerste warme douche in Tambo, in geuren en kleuren, dat zal wat worden!
Veel positief nieuws deze keer, de vooruitzichten zijn veelbelovend, hoopvol.
In België wordt er afgeteld naar mijn thuiskomst en ook ik tel stilaan af. Al zou ik hier ook nog willen blijven om nog meer te doen maar alles gaat stap voor stap en dat heb ik nu (moeten) leren aanvaarden. We zien wel waar we geraken, maar het gaat de goede weg op.
Kristina
De pinpongtafels zijn aangekomen en zijn ... FANTASTISCH!!
Eén tafel voor de kinderen van Cachorros en één tafel voor het weeshuis van Tambo.
Vorige week vertrok de ene tafel eindelijk met de camion van Ayacucho naar Tambo. De kinderen hadden absoluut geen idee wat het zou kunnen zijn en waren dus blij verrast. Ik leerde de groten al een beetje spelen en ze vonden het leuk. Dus dat is weeral een geslaagd cadeau.
Ook bij Cachorros heeft de tafel een ruime en speciale plaats gekregen, dit in het nieuwe huis dat er aangekocht is. De kinderen konden er nog niet mee spelen, maar binnenkort ga ik er met hen eens naartoe.
EXTRA HULP
Aanstaande maandag reis ik niet alléén naar Tambo. Maria, een kookmoeder uit Ayacucho, gaat me vergezellen, en als het haar bevalt gaat ze de komende 2 maanden in Tambo werken. Van mijn sponsorgeld kan ik haar twee maanden betalen en zo kan ze als extra hulp aan de slag. Ik hoop dat daarna het Gobierno eindelijk eens in gang schiet en met de beloofde hulp gaat komen. Het zou fantastisch zijn als Maria dan zou kunnen blijven, want ze is een vrouw die weet wat werken is en niet bij de pakken blijft zitten. Dankzij jullie steun zullen de weeskinderen ervan genieten, beter eten en betere verzorging.
GEDAAN MET DE BEESTJES
Volgende week zondag reis ik met een dokter naar Tambo. Ik heb hem kunnen overhalen eens mee op bezoek te gaan. Hij gaat daar alle kindertjes eens onderzoeken, ook weeral dank zij jullie sponsorgeld. Het goeie nieuws is dat ook de directrice en de sociaal assistente er dan zullen zijn. Zij gaan die dag dan ook met de dokter praten en vragen of hij niet maandelijks op bezoek zou kunnen komen. Dit hangt natuurlijk af van de kosten maar misschien wordt hij net zoals iedereen zo aangegrepen door die lieve kindergezichtjes en wilt hij het wel voor een klein prijsje doen.
Het zou in ieder geval een reuzestap vooruit zijn voor de kinderen als dit project zou slagen...niet alleen voor de kinderen maar ook voor mij een grote geruststelling dat er verder gezorgd wordt voor de kinderen ook als ik er niet meer ben!
DOUCHES
De bouw van de douches gaat voort, de zonnepanelen zijn zo goed als af...de klusjesman die ze mee helpt monteren kan ook later voor het onderhoud of de herstellingen zorgen.
Het dak ligt op het gebouw en nu is het droogtijd, daarna worden de tegeltjes geplaatst en eind mei zou alles klaar moeten zijn. Dan ben ik er juist niet want dan vieren we het 5-jarig bestaan van Cachorros, met de straatkinderen van Ayacucho. Begin juni keer ik wel terug naar Tambo zodat ik het eindresultaat kan zien. Ik beloof een volledig verslag te schrijven van mijn eerste warme douche in Tambo, in geuren en kleuren, dat zal wat worden!
Veel positief nieuws deze keer, de vooruitzichten zijn veelbelovend, hoopvol.
In België wordt er afgeteld naar mijn thuiskomst en ook ik tel stilaan af. Al zou ik hier ook nog willen blijven om nog meer te doen maar alles gaat stap voor stap en dat heb ik nu (moeten) leren aanvaarden. We zien wel waar we geraken, maar het gaat de goede weg op.
Kristina
-
11 Mei 2008 - 20:52
Tine:
hihi, nu ben ik eerst met reageren!
Ik vind het echt knap wat je doet in Tambo, ookal zeg ik het niet zo dikwijls.
Ik zou het niet kunnen!
Geniet van de laatste weken peru,
xx tine -
12 Mei 2008 - 05:03
Zus:
fijn, krisje, dat je je sponsorgeld op verschillende manieren weet in te zetten.
het was een leuke skype gisteren, anna zei van in de tuin tot aan de computer: ik ook tante kis, ik ook tante kis, ik ook tante kis, ik ook tante kis, ik ook tante kis
liefs -
12 Mei 2008 - 08:01
Jo:
knap Kris, zo zie je maar dat soms hard werken en via via er veel kan verwezelijkt worden.
Hopelijk komt dat spelletje op tijd aan. Je moet er wel AA batterij van 1,5V in steken he. Heb die niet meegeleverd.
We kijken uit naar je terugkeer hier.
-
12 Mei 2008 - 08:51
Mama:
Ik geloof vast dat je daar nog een tijdje zou willen blijven.Maar zelfs jij kan van de hemelse dauw niet leven. Je hebt daar samen met Judith heel wat kunnen verwezenlijken. En ik denk dat de kinderen van Ritmica je graag zullen zien terugkomen,ook de leerkrachten.Misschien kan jij in Peru gaan werken als bezoldigde leerkracht. Gods wegen zijn ondoorgrondelijk.Het is natuurlijk tof dat we kunnen skypen en dan zien we je wel maar gisteren kwam ik met onze Jochen de trap af en hij keek naar de foto waar bijna iedereen opstaat en hij wees daarna. Die mis ik zei hij tegen me. Wie zou dat nu wel zijn? Geniet nog maar van de kindjes daar en maak er maar een tof feest van voor Los cachorros.Louis Waterkeyn is ook terug van Ruanda maar ze had een oponthoud van één dag in Kenia maar nu is ze veilig terug thuis. Mama -
12 Mei 2008 - 08:53
Lynn Cools:
Dag Kristina. Ik ben héél blij voor jou (vooral na je laatste berichtgeving)dat er ook mooie vooruitzichten zijn. Dat het sponsorgeld goed terechtkomt, dat er ook leuke dingen voor de kinderen worden gekocht. Je ziet het , blijven geloven in jezelf en de goede zaak. Nog even volhouden!!
dikke knuffel.
Lynn -
12 Mei 2008 - 11:16
Liesbeth:
Liefste Kristina,
Ik vind het ongelooflijk om je verslagen te lezen. Je doet dat heel goed daar! Echt knap!
Ik zal toch ook wel echt blij zijn als je terug bent, hoor! Ik mis je wel!
Groetjes en tot ...,
Liesbeth -
12 Mei 2008 - 11:52
Karin:
Lieve Kristina, kijk wat je allemaal voor elkaar hebt gekregen in jouw tijd! En je bent vele inzichten en ervaringen rijker, positieve en negatieve, beiden belangrijk om vooruit te gaan.
Geniet met volle teugen van je laatste weken in Ayacucho, vind het gezellig dat je er nog bent!
X -
12 Mei 2008 - 17:46
Truus:
Kristina, zo knap wat je daar allemaal doet. Veel bewondering! Ik vind het fijn om alles zo goed te kunnen volgen hier in België. Hopelijk duurt het niet te lang voor ik je zie, want ik ben benieuwd naar je verhaal. Dikke kus, Truus -
12 Mei 2008 - 23:04
Judith:
Super zoveel goed nieuws!!! Dat van die dokter had je nog niet verteld, super!! Ben benieuwd hoe ze reageren op Maria, bel je volgende week wel ff om alles te horen. Heb wel weer zin om terug te komen hoor! Keep up the good work! Beso -
13 Mei 2008 - 06:00
Alanya:
Kristina, keep up the good work. Geniet van je laatste periode in Ayacucho, fijn dat ik je nog kan zien als ik terug ben.
Abrazote, -
13 Mei 2008 - 19:48
Leo Maeckelberghe:
Hallo. Wat fantastisch om telkens weer over je ervaringen in Peru te mogen lezen en je enorme inzet voor deze kinderen! Je bent werkelijk bergen aan het verzetten. Na je vorig berichtje schoot me een verhaaltje te binnen over een kind dat aan het strand één voor één de zeesterren terug naar de zee droeg. En iemand die voorbijkwam zei tegen dat kind: 'dat heeft toch helemaal geen zin, er zijn er zo verschrikkelijk veel die zullen doodgaan'. 'Ja', zei het kind, 'maar voor deze éne zeester hier, maakt het wel een reuzeverschil'.
Mag ik er als leerkracht PG toch een bijbelversje bijgooien uit een nogal filosofisch boek? “Werp uw brood uit op het water, want gij zult het vinden na vele dagen.” (Prediker 11:1 NBG51)
Un abrazo y besos para todos los niños y hasta la próxima!
-
15 Mei 2008 - 08:23
Papa:
Wat me vooral veel plezier doet, is dat je stilaan resultaten boekt die blijvend zijn. Het inwerken op- en blijven aandringen bij- de bestuurlijke autoriteiten, is niet de gemakkelijkste weg maar wel de enige manier om verandering in Tambo te verwezenlijken. Als je daar een beetje in gelukt heb je enorme " stenen verlegd in de beek "en zal het water voortaan anders lopen in Tambo. Dat is een prestatie waar je fier op mag zijn. Indien je volgende week de arts meekrijgt en misschien later nog eens een tandarts, dan is dat een grote stap voorwaarts voor de gezondheid van de kinderen.
Ik kan me bovendien goed voorstellen hoe de kinderen genieten van je aanwezigheid, van je inzet, het voorbeeld van je levensvreugde...en natuurlijk van je liefde voor de sport, meer moet dat niet zijn!
Veel moed Krisje, we staan volledig achter je werk, nog even volhouden.
-
18 Mei 2008 - 21:24
Rianne:
Hi Kristina,
Wat een mooi verhaal. Ik hoop voor jou en de kindjes dat de dokter een andere keer naar Tambo komt. Ik ben vandaag niet naar Tambo gegaan. Gisteren een busongeluk meegemaakt op de weg van Quinua naar Aya. Alleen last van mijn been, maar toch niet fijn om mee te lopen. Tom gaat morgen wel. Tot snel, en zet je goede werk nog even door!
ps. Het was gezellig he, vrijdagavond! -
21 Mei 2008 - 01:23
Margot:
Kristina,
Ik vind het super van je wat je allemaal doet en voor elkaar krijgt voor Tambo en Los Cachorros!
X Margot -
21 Mei 2008 - 02:10
Inge:
Je doet het super in Tambo, heb respect voor je! Vind het niet leuk dat je al zo snel weggaat, maar we maken er nog een paar fijne weken van in Aycucho-city he! Gaan we deze week weer tennissen?
X Inge
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
