Feest bij Cachorros

Cachorros bestaat 5 jaar en dat moest natuurlijk gevierd worden.

Het begon met een officieel feest en werd afgesloten met een leuk reisje. Hoewel ik geen echte diensten meer draaide bij Cachorros, bleef ik nog wel met hen meehelpen om dit 5-jarig bestaan te organiseren. Dus mocht ik ook bij dit alles van de partij zijn.
Bedankt Cachorros!

Hier volgt een kort verslag van de feestweek!

Donderdag 29 mei organiseerden we een show waarbij alle organisaties werden uitgenodigd en ook de 'belangrijke' mensen (burgemeester, president van de Gobierno, rechters, ...).
Helaas kwam er heel weinig volk opdagen wat echt wel spijtig was want we staken er best veel tijd in. We wilden Cachorros een beetje meer bekendheid geven en vooral goed uit de hoek komen.
Maar voor die 'belangrijke' mensen blijven de straatkinderen uitschot en blijkbaar willen ze er niet veel aandacht aan besteden.
Toch werd het een mooie show, met een film over Cachorros, knappe theaterstukken, dansjes, lekkere hapjes, ...
's Avonds sloten we de dag nog af met een drankje. Maar eigenlijk was iedereen te moe om nog iets te zeggen, dus niet veel later lag ik in mijn bedje, tevreden dat alles goed was verlopen.

Zondag 1 juni kwamen we nog eens allemaal bijeen, dit keer niet zo officieel, integendeel, dit was een ontspannend dagje.
We staken een echte 'Vlaamse Kermis' ineen voor de kinderen van Ayacucho. Alle kinderen die ooit bij Cachorros hadden gezeten werden uitgenodigd, maar ook de straatkinderen mochten erbij zijn.
Er werd allerlei spellen gespeeld: sjoelbak, kegelen, blikken werpen, pijltjes schieten met klakkebuizen, ringwerpen, ... Bij elk spelletjes kreeg je een bonnetje en 5 bonnetjes kon je inruilen tegen een snoepje. Een snoepkraam met heerlijke snoepjes ('k kwam op dat ideetje omdat tante Annie dat vroeger eens gedaan heeft bij haar feest). Er werd dus vollop gespeeld, gesmuld en genoten.
En ik genoot lekker mee, want 'k was blij dat alles naar wens ging. Hierbij mag ik niet vergeten nog maar eens mijn sponsors te bedanken want van jullie sponsorgeld liet ik een sjoelbak en het 'ballenspel' maken. Ook mijn broertje was zo goed om mee te sponseren, hij stuurde me een bibberspel op, merci hé Jo!

Met dit alles hadden we al goed gefeest maar toch was het feest nog niet voorbij.
Vrijdagavond om 22u stonden alle kinderen van Cachorros, de opvoeders en de vrijwilligers paraat om een reisje te maken naar Ica. De hele nacht zaten we in de bus, maar ik sliep eigenlijk echt lekker.
's Morgensvroeg ontbeten we aan de oase van Huacachina en 's middags maakten we een buggytour door de zandduinen. Amaai, heb lekker gegild, voelde me net in een pretpark.
Een goedgevulde dag en daardoor was ook iedereen doodop 's avonds. Maar Alanya wou nog junglespeed spelen voor het slapengaan, alleen zat er niet veel speed meer in. De volgende morgen al om 5.30u uit en na een snel ontbijt op weg naar Pisco waar we de Islas Ballestas bezochten.
Voor de kinderen was dit echt geweldig. Zelfs Yorni, die altijd vol energie zit en nooit zwijgt, zat stilletjes in de speedboot. De kinderen keken hun ogen uit, overal water en daarna eilandjes vol pelikanen, pinguins, zeerobben, ...
Vooraleer we de bus opgingen om terug te keren naar Ayacucho, passeerden we nog langs het strand en leefden de kinderen zich daar uit. Ik voelde me even aan de Belgische kust, al was het weer toch wel veel beter.
Op de bus werd er nog even gefeest, gezongen en gedanst, maar dit feestje duurde maar even, daarna werd het muisstil tot we om 4.30u terug in Ayacucho stonden.

Normaal gezien was ik nog van plan om door te reizen naar Arequipa maar dat plan heb ik gewijzigd. Ik wil nu nog van mijn laatste weken genieten hier in Ayacucho en alleen maar leuke dingen doen.
Daar ben ik vandaag dan ook goed aan begonnen.
Eerst heb ik nog wel een verplichting gedaan, samen met Judith ben ik naar de Gobierno gegaan en we slaagden er dit keer in om met de 'president' (hoofd van de Gobierno) te spreken. We drukten nog maar eens onze zorgen uit over de toestand in Tambo. We gaven een mooi document af en kregen als weerwoord dat er hulp zou komen. Ik weet niet of het zal komen maar ben blij dat ik nog eens een poging deed om over de noden van Tambo te praten.

Daarna begon het leuke gedeelte van de dag:

-Ik ging met Judith een lekkere ijskoffie drinken op een terras.
-Daarna kocht ik een krant en las ik die met een lekkere jugo (fruitsap) van de markt.
-Ik zat op het dakterras te genieten van het uitzicht en te kletsen met Tine.

Straks lekker vroeg mijn bed in om de nodige slaap terug bij te halen en morgen maar één ding dat echt op het programma staat: tennissen in de zon.


Nog om jullie op de hoogte te houden van de andere praktische zaken:

* Ik maakte eindelijk mijn kaft met werkblaadjes af voor Cachorros. Ik beloofde hen heel in het begin om een werkmap te maken en die is er dus gekomen.

* De douches zijn nog altijd niet af. Al een geluk dat we die man niet per uur moeten betalen want dan waren we al lang blut geweest. Het goeie nieuws is dat ze deze week af zouden zijn.

* De dokter is nog altijd niet in Tambo geweest maar ik probeer er deze week terug een afspraak mee te maken.

* Vorige week werd voor de eerste keer de oven in Tambo terug aangestoken. Na 5 jaar stil te liggen, werden er weer broodjes gebakken. Ik smulde mee van de eerste chapla's die eruit kwamen en ze smaakten!!!
Dankzij jullie sponsergeld kocht ik hout en meel zodat de oven terug zijn werk zou kunnen doen.

veel groetjes
Kristina


p.s.: Wie nog meer wil lezen kan ook nog op de site van Judith gaan kijken. Ze heeft er ook nog een mooie foto van de pingpongtafel en het broodbakken op staan.
Haar site is: http://judithdefrel.waarbenjij.nu